تدوین استراتژی پایدار با استفاده از برنامه‌ریزی سناریوها با رویکرد منطق فازی جهت ارزیابی بقاء سازمان‌ها

در فرایند برنامه‌ریزی استراتژیک، زمان و عدم قطعیت نقش مهمی را ایفا می‌کنند. بدیهی است که آینده کمتر قابل پیش‌بینی است، اما نکته قابل توجه این است که سازمانها می‌توانند خود را برای مقابله با آن آماده نمایند که این امر سبب ایجاد مزیت رقابتی برای آنها خواهد شد. بمنظور بقاء و رشد در فضای عدم اطمینان، سازمانها باید تفکر تک‌بعدی نسبت به آینده را کنار گذاشته و با تفکر چندبعدی وقایع محتمل در آینده را در برنامه‌ریزی خود درنظر بگیرند. تنها در این صورت است که سازمانها به دیدگاه کاملی از فرصتها و تهدیدهای پیش‌روی خود دست خواهند یافت. متدولوژی معرفی شده در این مقاله بدلیل اینکه روش عمومی تدوین استراتژی را با دو ابزار معمول مبارزه با عدم‌ قطعیت، یعنی برنامه‌ریزی سناریو و منطق فازی ترکیب می‌نماید، روشی نوین است. این روش با کمک عوامل غیرقطعی در محیط، اقدام به طراحی سناریوهای محتمل پیش‌روی سازمان نموده و با کمک اطلاعات فازی بیان شده توسط خبرگان، در سیستم استنتاج فازی اقدام به انتخاب استوارترین استراتژی سازمان می‌نماید. این استراتژی بگونه‌ای اتخاذ می‌شود که در همه شرایط محتمل وقوع سناریوها، موجه و نه لزوماً بهینه باشد و در مجموع سناریوهای مشخص شده برای آینده از بهترین عملکرد ممکن برخوردار باشد. در این مقاله نخست به مقایسه روش عمومی تدوین استراتژی و تدوین استراتژی از طریق متدولوژی پایداری (استوار) پرداخته و در ادامه نتایج پیاده‌سازی شده هر دو روش در یک مطالعه موردی در یک سازمان واقعی بررسی می‌شود